Extremisme
De verkiezingen komen eraan. De toon is gezet. Vergeet “caractériels”: dat klinkt te rechtlijnig. Vergeet “staatsgevaarlijk”: we koesteren deze koninklijke uitspraak als geuzennaam en compliment. Voor deze campagne lanceerden onze tegenstanders een nieuw officieel anti-N-VA-modewoord, dat u nog regelmatig herhaald zult horen: N-VA is “extremistisch”.
De Belgische overheid is de derde meest verspillende ter wereld. Maar dringend werk willen maken van efficiënt bestuur is blijkbaar extremistisch. De concurrentiepositie van onze bedrijven kreunt onder torenhoge belasting op arbeid. Terreinverlies is er niet alleen tegenover de (Aziatische) groeilanden, maar ook tegenover omringende regio’s (Noord-Rijnland-Westfalen, Nederland, …). We hebben zowat de hoogste belastingen ter wereld — in totaal roomt de overheid de helft van het bruto binnenlands product af — maar we krijgen er bitter weinig voor terug. Uitkeringen en pensioenen zijn niet bijster hoog, en nog dreigen ze onbetaalbaar te worden. Onze jobs, onze welvaart en ons welzijn kreunen onder het Belgisch immobilisme. Ondertussen loopt de staatsschuld op. Die problemen willen aanpakken, is zowaar extremistisch.
