Terrorisme
Twee doden: twee agenten van de guardia civil, 25 en 28 jaar jong. Daarnaast verschillende gewonden. Dat is de trieste balans van een aanslag gisteren op de politiekazerne in Palmanova nabij Palma de Mallorca.[1] De dag ervoor raakten 46 mensen lichtgewond bij een aanslag met een bomauto op een politiekazerne van Burgos. De aanslagen waren niet aangekondigd, en werden niet opgeëist. Toch rijzen er zware vermoedens dat de schuldigen bij de ETA gezocht moeten worden.
De guardia civil was in het verleden al regelmatig het doelwit van ETA-aanslagen, niet enkel omdat deze paramilitaire politie het centrale gezag van Madrid symboliseert, maar tevens omdat ze ervoor bekend staat Baskische linkse separatisten keihard aanpakt — tot op het randje van het toelaatbare en er vaak ook over. In de landelijke streken van Baskenland staat de guardia civil bekend voor haar machtsmisbruik, brutaliteit, willekeur en gebrek aan verantwoording. Wat dat betreft heeft de guardia civil een slechte reputatie hoog te houden: gelijkaardige excessen in het Andalusië op het einde van 19de eeuw, in de strijd tegen la Mano Negra, zijn vereeuwigd in de gedichten van Federico García Lorca. En onder de dictatuur van Francisco Franco kon ze zich helemaal “uitleven”.
Vanzelfsprekend veroordeel ik deze aanslagen. Ook guardias hebben ouders, familie, vrienden, vriendinnen. Ook zij hebben dromen voor de toekomst. Een toekomst die twee van hen nu is ontnomen. Ook hun komt het recht op leven toe. Dat de Spaanse overheid de Basken hun volkerenrechten miskennen, is geen gegronde reden om de paramilitaire politieagenten in dienst van die overheid hun mensenrechten te ontnemen.
Maar laat ook dit duidelijk zijn: ik steun de Basken in hun eisen voor democratie, zelfbeschikkingsrecht, autonomie, en territoriale taalrechten voor het Baskisch over het gehele grondgebied van Euskal Herria. En ik betwijfel ten zeerste of de gewapende strijd van de ETA bijdragen kan tot een beter, zelfstandiger statuut voor de Basken.
